Zit bij elke beslissing die jij neemt de narcist nog steeds op je schouder te bepalen wat jij doet?

Komt dit je bekend voor?

Hij vertelde je dagelijks dat je er niet over mocht zeuren. En dat jij zijn vertrouwen had beschadigd door hem te verlaten. Maar wat je ook deed, het was nooit goed genoeg. Elke keer kan je je gelukkig wel herpakken als de twijfel weer toeslaat. Maar diep vanbinnen blijft die onzekerheid toch vervelend knagen.  

Op elke straathoek ontwaar je opeens een kwaadaardige narcist. ‘Is dan het hele land vergeven van deze mensen?’, vraag je je wanhopig af. Je schrikt steeds van wat iemand doet of zegt, omdat het je herinnert aan het gedrag van je ex-partner en wat dit met je deed. 

Je voelt je machteloos en alleen. Je bent al zoveel mensen kwijtgeraakt, zelfs al tijdens de relatie. Niemand die je begrijpt wie je ex was, want ze hebben een compleet ander beeld van je ex-partner. Ze begrijpen narcisme niet en ze zijn net zo beïnvloed door hem. Het voelt dat je er helemaal alleen voor staat. 

Altijd bang zijn dat de ander boos wordt of je afwijst. Je blijft iedereen maar tegemoet komen en pleasen, je bent bang geworden om nee te zeggen op je werk, in relaties met vrienden altijd ben je weer maar dat lieve meisje dat zich aanpast, maar je wil je niet meer steeds aanpassen. 

Hij werkt niet mee aan de scheiding, komt afspraken niet na, saboteert het traject tot in het uiterste. Want ja, hij vindt zichzelf nu eenmaal de beste partner van de hele wereld. Hij doet zichzelf als slachtoffer voor naar familie, vrienden, buren en zelfs naar je kinderen doet hij er alles aan om jou de schuld in je schoenen te schuiven. En je bent al zo moe van het vechten tegen hem en nu moet je weer opkomen voor jezelf, kinderen, familie, financiën.